Nieuws

Samen Vitaal Vooruit
ONS Sneek

ONS Futsal heren 1 en de wedstrijd van Fredje

We speelden deze avond voor de zoveelste keer in Workum en tegen Workum. Fredje had moeite om op tijd te komen, want hij is uiteindelijk ook gewoon een hardwerkende jonge vader. Snel op ’t fietsje naar de verzamelplek bij onze captain. Hij had geluk om op te fietsen met de zelfbenoemd coach en zodoende kon hij alle nutteloze feitjes over de tegenstander van vandaag even rustig opvragen. Conclusie; we moeten ze kunnen hebben. Net als elke week..
Aangekomen bij huize Visser zat iedereen al klaar voor de buis, want de dames konden zich kwalificeren voor de wereldbeker volgend jaar in Frankrijk. “Zitten best wel lekkere wijven tussen”. Ik noem geen namen, want deze casanova zit net weer wat in een prille relatie en ik wil geen spelbreker zijn. Maar als u de jongens kent weet u wie ’t geroepen heeft.
Enfin, Breukie was onverbiddelijk “we gaan nu!”

Eenmaal in Workum aangekomen haalde de Buffel zijn tactieken weer tevoorschijn in de hoop hetzelfde effect als een week geleden te bewerkstelligen. Zelfde selectie, zelfs Chris was op tijd, het zou toch moeten lukken.
Ja, zou je zeggen. De voortekenen waren toch goed, ware het niet dat Chris bij het inpakken van de tas zijn ‘slippertje’ had meegenomen. Tot op heden had hij die dit seizoen keurig opgeborgen gelaten in de tas die meebrengt naar gewoan ’t zesde. Daarnaast beginnen de jaartjes bij Elsie ook wat te tellen en reageren de benen niet zo snel als het hoofd wil. 2-0 achter!

Maar eerlijkheid gebied te zeggen, we raakten niet echt in de war. En omdat de youngsters van Workum geen antwoord hadden op de Stille Vennoot, die continu voor de goal van opdook, stond het zowaar bij de rust weer 2-2.

Echter, toen ging de van ‘vlonderblessure’ herstelde Fredje zich met het spel bemoeien. Alsof ie nog niet ongelukkig genoeg was werd het licht hem uit de ogen geschoten en ging ie even dizzy naar de grond. Workum speelde echter gewoon verder en na een verwoestende uithaal stonden we weer eens achter. Vastbesloten als Luiksie was ging hij op zoek naar revanche en die zou hij krijgen ook. Op aangeven van onze Rammelton frommelde hij zijn 6e doelpunt van het seizoen binnen.
En Fredje ging door, wilde meer kwam er steeds beter in, maar toen gebeurde er iets memorabels. Luycks besloot de welbekende ONS term ‘achter-mij’ een compleet nieuw leven in te blazen. Voor de kenners en volgers van het Kelderklasse voetbal en specifiek ONS 3 was er ooit een legendarische Dolf Visser. Als geen ander kon hij de tegenstander foppen met de ‘coaching’ “Achter mij, achter mij”. Voor degene die er onbekend mee is; zo coach je je teamgenoot aan als je de bal niet wilt hebben. Puisie heeft er ooit in het verleden een directere variant op bedacht – “Niet naar mij.”
Ja, Fredje had goed opgelet bij de tactieken. Hij dacht; ik loop door naar de 2e paal, zodat degene ‘achter-mij’ vrij komt. Tot zover prima, Schapel kreeg de bal en plaatste deze uiterst nauwkeurig in de linkerbovenhoek. Keeper gepasseerd, alleen die verrekte Luycks niet want die hield de bal keurig met rug en al van de lijn.
En of het nog niet genoeg was, werd even later opnieuw het licht uit de ogen geschoten van ons Fredje en ging hij voorlopig maar even zitten. Op zoek naar troost van de mama’s van de Workummers.

Nee, na zoveel pech zou het ook niet meer goedkomen deze avond. We hadden de wedstrijd in de zak, maar verliezen uiteindelijk met 7-3. Weg bekeravontuur, complimenten voor de onervaren(daar hadden we ze op moeten pakken), maar bloedfantatieke en onverschrokken youngsters van Workum.

Volgende week nieuwe ronde in de competitie en jawel in WORKUM!!

Tot dan!

Delen