Nieuws

Samen Vitaal Vooruit
ONS Sneek

ONS Futsal heren 1 in heerlijk gevecht naar verdiend punt

We speelden vandaag onze 5e achtereenvolgende wedstrijd tegen een ploeg uit het rood-witte Workum. En het was alweer de 3e keer tegen Workum 3. Wel de leukste ploeg van de Worrekieten!
Komt waarschijnlijk mede door het feit dat we de vorige 2 keer net aan het langste eind trokken.

De veel beschreven Fred bleef deze avond echter thuis. Na 10 wedstrijden speelde ineens zijn knie weer op na een onschuldig rondje hardlopen. Nee, ik denk dat onze vriend nog steeds badend in het zweet wakker wordt na de traumatische gebeurtenissen een week eerder in de Rolpeal. Gelukkig voor hem ook dat er een nieuwe sporthal gebouwd wordt in Workum. Ik acht de kans namelijk groot dat we de komende seizoenen hier nog weleens vaker naartoe mogen.
Verder moesten we maar weer zien met welke namen we naar Workum zouden afreizen.
Een dag voor de wedstrijd ging de Buffel nog uit van een volledige selectie. Echter was Chris Kritiek nog niet hersteld van zijn slippertje en daarom ging hij liever aan het werk. Knipper wilde nu ook op dinsdagavond graag oppassen (het kan ook te ver gaan) en dus werd hij teruggefloten.
Puis is begenadigd accountmanager, maar heeft geen idee wat een agenda is. “Uh, ik dacht dat we volgende week speelden, ik zit in Tiel voor werk.” Misschien dat Sinterklaas hier volgende week een oplossing voor heeft.

Uiteindelijk toch met 7 man naar Workum.

De tactieken bleven vandaag in de tas, we kenden onze tegenstander en weten hoe we moeten spelen. En ik moet zeggen; de eerste 10, 15 minuten waren erg sterk van onze kant. Workum werd niet gevaarlijk en in balbezit waren we een plaag voor hun defensie. Helaas wisten we de bal lange tijd niet achter de sterk keepende doelman te krijgen.
Er begint steeds meer lijn in het spel te komen en we weten het langere tijd vol te houden, zeer positief dus! Het sterke spel werd dan uiteindelijk bekroond met de 1-0. Rammelton zette goed door en gaf Breukie een niet te missen kans. Helaas werd de zo verdiende voorsprong dood eenvoudig weggegeven. Dezelfde Rammelton stond even grassprieten te tellen en in de zaal is dat dodelijk. 1-1.

Dat was tevens de ruststand.

Na rust lieten we ons bij de eerste de beste aanval in de luren leggen. 2-1, op basis van het spel niet verdiend maar ja het zijn de doelpunten die tellen. Desondanks waren we niet uit het veld geslagen en gingen we hartstochtelijk op zoek naar de gelijkmaker en die zou er komen. Een kopie van doelpunt 1 alleen hadden de hoofdrolspelers de taken omgedraaid.
Het was echter niet de wedstrijd van de Buffel, er werden een hoop kansen gemist en tot overmaat van ramp maakte hij een communicatiefout met de Stille Vennoot Schapel. Maar ja, die laatste heeft die bijnaam dan ook niet voor niets.. Weer op achterstand, weer in de achtervolging. Het spel golfde op en neer en uiteindelijk kwam de beloning. Knip gaf een achteloos balletje tussen de linies van Workum door en de Buffel kon de bal met nog 1 minuut op de klok binnenschuiven.

Captain Vis vroeg wat we gingen doen en we wilden nog meer, dus volle kracht vooruit. Zou het lukken? Nee, sterker het was Els die in de laatste tel van de wedstrijd uitblonk. Knip raakte de bal kwijt en de spits van Workum kon alleen op de keeper af. Iedereen hield zijn adem in, zou dit dan toch de onverdiende nekslag worden? Later zou blijken dat Els het al die tijd al wist. “ik keek de spits in de ogen en ik zag zijn onrust, ik voelde gewoon dat ik die bal zou pakken.” En zo geschiedde, het bleef 3-3. Een punt waar beide ploegen weinig mee op schieten. Maar na 3 nederlagen op rij, toch een kleine overwinning voor ons.

Ondertussen is er ook nieuws van het OFK.

De eerste spelers zijn namelijk gecontracteerd. Zo wordt het doel verdedigd door een absolute ONS-legende. In zijn tijd een gevreesde en spijkerharde verdediger op de amateurvelden en ver daarbuiten. Beschikt nog immer over uitmuntend spelinzicht en een fantastische linker. Iemand met een ijzeren ruggengraat, tikte de vrijdagavond voor de landelijke competitiefinale tegen de Vogels net zo makkelijk een kratje weg als de tegenstander. Ja, niemand minder dan ONS-kapitein Don Leo trekt het keeperstenue aan.

Speler nummer 2 is de vlo van de ONS-velden. Onze eigen Iniesta. Je hoeft ook niet lang te kijken om de gelijkenissen te zien. Klein van stuk, licht kalend, z’n voeten bewegen sneller over het veld als de tegenstander kan denken. Koppelt een fabelachtige techniek aan spelinzicht en creëert daarmee aan de lopende band kansen; Simon Peter van der Pol.

Ondertussen staat volgende week een nieuwe clash op het programma tegen de Sweltjes uit Koudum. Tevens zal Sinterklaas ons die avond verrassen met pracht en praal.

Delen